Coming home

Yessss...mijn laatste werkdag (uhm...) hier in Newcastle zit er bijna op. Nog enkele "loose ends" afwerken en dan kan ik me opmaken om mijn boeltje hier (definitief ???) op te ruimen. Het zal overmorgen weliswaar een beetje een "thuiskomst" in mineur worden, maar soit...life goes fucking on !!!

Vanavond dus koffers pakken, uitgebreid afscheid nemen van Nina (ik zal dat kind toch wel niet missen zekers) en het geplande "afscheidsetentje" van onze collega's voor haar en mezelf straal negeren, om morgenvroeg dan mijn 36-uur-durende terugreis naar ons prachtig Belgenlandje (via Singapore en Parijs) aan te vatten.

"Coming home" (Falco)

Sad news :-(

:-(

Dju, geen loeihard nachtelijk gedreun van de "Silversun Pickups" op de E313 meer...

"Sad" (Pearl Jam)

1 jaar Australië

Hey, ook toevallig ! Net bij het doorbladeren van mijn paspoort vastgesteld dat het vandaag precies één jaar geleden is dat ik voor het eerst in Australië aangekomen ben.

Djeez, wat gaat die tijd toch verdomd snel...een jaar alweer ! Oz komt daarmee ook de top 3 binnengesukkeld van landen waar ik het langst voor mijn job bij "den Dredging" verbleven/gewerkt heb. Niets in vergelijking natuurlijk met de meer dan drie jaar in "good old" Nigeria, maar slechts luttele maanden minder dan in Nederland (dat wrakkenberging-project is nog steeds het plezantste project waar ik totnutoe bij betrokken was) en al een maandje meer/langer dan in Oman.

Soit, een jaar Oz dus...effe proberen kort samen te vatten.

Point Samson, Newcastle en Brisbane...twee projecten (eentje in het noordwesten en eentje in het zuidoosten) en enkele weken op onze Australisch HQ...alweer veel te veel/te hard/te lang gewerkt (vooral na november) en dus veel te weinig tijd gemaakt voor de "leuke" dingen in het leven...veel te weinig en te kort verlof genomen in België...enkele toffe nieuwe collega's ontmoet (Stevo, Nolle, Allan...), maar eigenlijk, zoals te verwachten, nog veel meer assholes (voornamelijk deze van boven de Moerdijk)...op 8 maanden tijd 30 kg afgevallen...eindelijk ook nog eens een boeiende en uitdagende persoon mogen leren kennen...ook veel gepiekerd en gepeinsd...soit, het was dus een "interessante" tijd hier in Oz...ben eens benieuwd hoe ik binnen enkele jaren tegen deze periode ga aankijken.

Het mooiste, meest beklijvende moment dat echt wel een zinderende indruk nagelaten heeft bij me...


Het moet ergens eind juli, begin augustus van vorig jaar geweest zijn. Onze hopper was nog maar net voor anker gegaan in de wateren van Port Walcott en we waren met enkelen aan boord gegaan om de bemanning welkom te heten, toen we vanop de brug een majestueuze "Humpback whale" vlak voor onze boeg zagen "breachen".
Eén van die unieke, wonderbaarlijke momenten die het allemaal waard maken.

"Down under" (Men at Work)

Oranjegekte

Pfffff, d'Hollanders blijven maar winnen op dat EK voetbal. Vreselijk irritant, omdat we (de Vlamingen hier op site) nu de laatste dagen continu geconfronteerd worden met glunderende en opscheppende kaaskoppen.

Soit, op het juiste moment een snedige opmerking, gevolgd door een fijne verwijzing naar november 1985 is meestal al voldoende om die hete-lucht-verkopers terug met beide voeten op de grond te doen belanden.

Wellicht één van de na-oorlogse Belgische voetbalmomenten...Georges Grün die met zijn doelpunt enkele minuten voor affluiten de ganse Nederlandse natie in diepe rouw dompelt !
Onvergetelijk, memorabel en zelfs legendarisch de woorden van commentator Rik De Saedeleer hierbij..."Ze gaan lopen, ze gaan lopen" !

"Orange" (Metal Molly)

Pearl jamming

Jaja, nu alweer sinds iets meer dan twee weken vrijwel dagelijks aan het fitnessen in het lokale fitness-center "The forum", kwestie van wat conditie op te doen en vooral om alsnog van enkele overtollige kilootjes af te geraken.

Telkens een half uurtje op de loopband, gevolgd door nog eens een halfuurtje op de fiets. Afzien, puffen, zweten...gelukkig gaat dat allemaal net ietsje makkelijker met de juiste muziek op de iPod.

Hierbij dan de top 5 van stimulerende fitness-CD's :

1. Ten - Pearl Jam
2. 360° - Mintzkov
3. The con - Tegan and Sara
4. Doolittle - The Pixies
5. An end has a start - The Editors

"Black" (Pearl Jam)

Amerikaanse invasie

Neenneen, de Amerikanen zijn Oz niet binnengevallen, 't gaat hier eigenlijk meer bepaald over mijn weblog. Toen ik gisteren nog eens mijn blogstatistieken raadpleegde, was ik aangenaam verrast door het aantal "bezoekers" (dat was al aardig opgelopen tot 258) dat mijn bescheiden blogske al gefrekwenteerd had.

Blijkbaar is sinds begin juni het aantal bezoekers per dag zowat vertienvoudigd, van gemiddeld 2 naar nu ongeveer 20 per dag !


Een beetje zoek- en klikwerk leverde op dat het zowat allemaal Amerikanen zijn die via Google en de zoekterm "Kim Deal" op mijn blog terechtkomen.


Haha, Kim does it again !!!

"Americanos" (Holly Johnson)

Babyface

Haha, vandaag nog eens een tof "feelgood-moment" beleefd !!!

Aangezien mijn Duitse "regelteef" Nina omwille van visaperikelen vorige week onverwacht haar ontslag moest indienen als administrator (spreek secretaresse, maar die functiebenaming horen ze hier in Oz blijkbaar niet graag) van mijn afdeling, moest ik hoogdringend op zoek naar een bekwame vervangster.

Zodoende had ik deze ochtend een eerste sollicitatiegesprek voor de vacante betrekking. Aan de hand van de ontvangen CV (waar ik in het algemeen trouwens tijdens een jobinterview weinig of geen belang aan hecht) van de eerste kandidate kon ik bitter weinig opmaken over haar kwaliteiten, enkel bleek dat ze een redelijk "oude doos" moest zijn, gezien de "waslijst" van voormalige werkgevers en de bijhorende data.

Mijn "vrees" (ja sorry, ik werk liever met twintigers en dertigers...ondervinding heeft me geleerd dat "oudere" medewerkers/onderdanen veel rapper last hebben van mijn perfectionistische en control-freakerige werkwijze) werd gedeeltelijk bewaarheid. Op het eerste zicht schatte ik haar in rond de 45.

Ze fronste ostentatief de wenkbrauwen toen ik me voorstelde, ik dacht toen dat het kwam door mijn slijkerige jeansbroek en dito boots, hehe...terwijl zij helemaal uitgedost in een keurig pakje naar het gesprek gekomen was.

Alhoewel het "not done" is hier in Oz om naar de leeftijd te polsen (omwille van discriminatie-issues) tijdens zulke gesprekken, deed ik het toch. Schoorvoetend antwoordde ze (ik weet begot zelfs niet meer hoe oud ze nu eigenlijk was...), maar pittig als ze was (dat moet ik haar wel geven), vroeg ze in één adem hoe oud ik wel niet was, hierbij vermeldend dat ze me wel redelijk jong vond voor zo'n functie als de mijne.
Tegen mijn gewoonte in antwoordde ik met een tegenvraag...hoe oud zijzelf me wel niet inschatte. Na enkele seconden gepeins zei ze resoluut "Ergens tussen 28 en 30". Ik gniffelde even en vervolgde het gesprek met mijn volgende vraag !

"What's my age again ?" (Blink 182)

Dag 50

Yup...ik heb er alweer 50 dagen op verplaatsing opzitten (en desondanks mijn initiële bedenkingen is de tijd weer voorbijgevlogen).

Dag 50...meestal een breek-/keerpunt tijdens zo'n buitenlandse "tour". Vaak het moment waarop ik wel bijzonder kortaf, bits, bot, grof, agressief en onuitstaanbaar (nog meer dan anders) word voor mijn omgeving, mede veroorzaakt door vaak wekenlang gecumuleerde stress, miserie en probleemsituaties op het project.

Ook vaak het moment waarop het "aftellen" begint, want normaliter zijn dan de laatste 10 werkdagen aangebroken en begin je te hunkeren naar "la douce Belgique".

Deze keer echter niet zo veel last van (allez, ikzelf heb daar geen last van, maar vooral mijn Hollandse collega's, hehe)...de "stresslevels" waren de eerste weken wel erg laag en ook het aftellen moet nog wat uitgesteld worden, want ik blijf voor de verandering nog maar eens enkele weekjes langer dan voorzien.

Soit, nog iets meer dan drie weekjes "op de tanden bijten" en dan zit mijn Australisch avontuur er (wellicht) op !!!

"When anger shows" (The Editors)