Vandaag (25 april) is het hier in Oz blijkbaar een zeer gewichtige en vooral "gevoelige" dag..."ANZAC day" ! Deze herdenkingsdag is hier "down under" echt wel een zéér serieus en ceremonieel gebeuren, met talloze optochten, parades en manifestaties !
Op ANZAC day (Australian and New Zealand Army Corps Day) worden de Australische en Nieuw-Zeelandse militairen herdacht die in diverse oorlogen doorheen de jaren gesneuveld zijn.
De datum refereert naar 25 april 1915, toen het ANZAC, samen met én onder leiding van de Engelsen, de veldslag om Gallipoli (een schiereiland in het zuiden van Europees Turkije) inzetten. De bedoeling was een soort van "Blitzoffensief" om de Turken (die samenheulden met Duitsland) compleet te verrassen en zodoende een "corridor" naar de Zwarte Zee te openen, met als einddoel de verovering en inname van Istanboel.
Het één en het andere liep echter grondig mis (het hele verhaal doet een beetje denken aan de slag om Hill 937 aka "Hamburger Hill" tijdens de Vietnam-oorlog) en eindigde na 8 maanden van verbitterde gevechten in een patstelling.
Tijdens deze "Slag om Gallipoli" kwamen duizenden Australiërs en Nieuw-Zeelanders (en nog eens zoveel Engelsen en Turken) om het leven.
Net zoals nu (wellicht nog véél meer), was toen dus onderstaand muziekclipje van toepassing...:-(
Zo, ondertussen alweer bijna een weekje "down under", dus dringend tijd om mijn eerste blogberichtje neer te pennen.
Het bleek deze keer écht wel geen sinecure te zijn om die zowat 17.000 km naar Brisbane te "overbruggen". Het was een lange, vermoeiende reis met horten en stoten !
Mijn (oorspronkelijke) vluchtgegevens :
Referentie Amadeus: 2YZQFD
NUYTS/STEVENMR
BD 142K 15APR BRULHR 1005 1025
SQ 317Q 15APR LHRSIN 1155 0745+1
SQ 245 Q 16APR SINBNE 0955 1920
Mijn "eerste" vlucht van Brussel naar London vertrok rond tien uur 's morgens, dus ik schatte dat ik toch best rond halfnegen op Zaventem kon zijn om op mijn gemakske mijn bagage te kunnen inchecken, mijn instapkaarten op te pikken en mijn broodnodige ochtend-kop-koffie te slurpen. Rekening houdende met het te verwachten fileleed op de E40 zou ik zo rond 06.45h vertrekken vanuit Olmen.
Onder "normale" omstandigheden heb ik voor die 85 kilometerkes net iets minder dan een uurtje nodig, ik had daar dus een ruime "fileleed-reserve" van drie kwartier bovenop genomen.
En zo begon ik dan op dinsdag aan mijn reis ! ;-)
Reisperikel 1
Dinsdagochtend mooi op tijd opgestaan, gedouched en alles nog een laatste keer nagekeken. Net toen ik echter op het punt stond om in/naar de auto te stappen om te vertrekken, passeerde een immense plensbui over ons dorpje. Aangezien ik de volgende 36 uur in dezelfde kleren zou gaan rondlopen, zag ik dat niet zitten om zelfs maar 10 seconden door dat regengordijn te stappen...zodoende, een eerste (weliswaar kleine) vertraging.
Reisperikel 2
Het vervloekte fileleed begon...en niet pas op de E40 zoals verwacht, maar al op de E314 vanaf Aarschot tot aan de afrit in Wilsele...grrrrrrrrr !!! Soit, ik liet het niet aan mijn gemoed komen...op StuBru draaide keigoede muziek (o.a. Blonde Redhead, MGMT en R.E.M.) en het zonnetje bleek te willen doorbreken ! ;-)
Reisperikel 3
Deel 2 van het fileleed. Deze keer wel verwacht, namelijk het verkeerskruispunt E314-E40. Nog effe ambras gemaakt met ne pipo in ne VW Touareg die net op het einde van de afrit me probeerde te "snijden". Ik deed (vanzelfsprekend) keurig de deur dicht en toonde hem ostentatief mijn midde(l)(n)vinger !
Reisperikel 4
Deel 3 van het fileleed alweer. Ook verwacht...van Sterrebeek tot aan de Brusselse ring. Op de ring zelf tot aan de afrit naar "Brussel Nationaal" relatief weinig problemen, zodoende maar met 10 minuutjes vertraging (08.40h) aangekomen in de ondergrondse parking voor de "Car Rentals". De Peugeot 307 netjes geparkeerd en de sleutels gedeponeerd bij zo'n jong gastje van Europcar...nu maar hopen dat die afgeschoten wieldop (die ik, lui als ik ben, zelf niet meer heb gemonteerd) geen staartje krijgt, hehe... Soit, ik was al in Zaventem geraakt ! Etappe 1 compleet !!!
Reisperikel 5
Ik weet niet hoe of waarom het komt, maar ik heb dus echt wel steeds de meest domme kip voor me als ik mijn instapkaarten moet gaan ophalen en bagage moet gaan inchecken bij eender welke check-in balie op Zaventem. Deze keer dus werd ik dus geconfronteerd met wellicht de meest domme baliemedewerkster van British Midland. Eerst kreeg dat kind dus haar computer niet aan de praat (haar collega moest welgeteld op 2 toetsen duwen om dat euvel te verhelpen), vervolgens heeft het me potverdikke bijna een kwartier gekost om uitgelegd te krijgen dat mijn bagage moest doorgstuurd worden naar Brisbane (via Singapore). Soit...effe diep ademgehaald, de iPod aan (met de "onvermijdelijke" Editors)...en op zoek gegaan naar de dichtstbijzijnde koffiezaak !
En nu..."Hop a plane" !!! (Tegan & Sara)
Reisperikel 6
Vertraging van de vlucht naar London, dju. Blijkbaar een technisch probleem (iets met de electronica) aan de Boeing 747 van British Midland, gecombineerd met "lompigheid" van het technisch grondpersoneel, waardoor pas een half uur na de geplande vertrektijd met de reparatie kon begonnen worden. De reparatie zelf was op 10 minuten beklonken, zodoende vertrokken we met ongeveer 50 minuten vertraging naar London. Ik nog steeds relatief op mijn gemak en overtuigd dat ik mijn aansluitende vlucht naar Singapore zou halen, aangezien de piloot aankondigde om de vlucht te kunnen doen in 45 minuten.
Reisperikel 7 Piloten van British Midland zijn dus dikke leugenaars !!! Nikske 45 minuten...een volle 70 minuten, en dat zelfs zonder een obligatoire "waiting loop" boven London en exclusief het taxiën, hadden we nodig vooraleer "touchdown" in London. Ik had toen relatief snel door dat ik mijn vlucht naar Singapore kon vergeten, temeer omdat ik nog van terminal 1 naar terminal 3 moest geraken (met dat ultraslome pendelbusje) en ik mijn "boarding cards" nog moest oppikken voor delen 2 en 3 van mijn vlucht, aangezien die via Singapore Airlines gingen. Aan de balie van SQ dan bevestiging. "Sorry Sir, the gate is already closed". "No worries", zei ik (ik werk duidelijk al veel te lang in Oz) en ik liet me omboeken naar de volgend mogelijke vlucht naar Singapore (alsook de afsluitende vlucht naar Brisbane). De vlucht naar Singapore was pas om 18.30h, dus ik zat nog meer dan 6 uur vast op London Heathrow...pfffffff.
Soit, ik liet het niet aan mijn hart komen...hehe, het was immers NAAR mijn werk en dus daar wat verlaat arriveren zou geen ramp zijn (in de andere richting had dat een gans paar ander mouwen geweest).
Ikke dus ergens een (relatief) rustig plekje opgezocht in die anders zeer onprettige terminal 3 (terminal 4, waar ik doorgaans passeer als ik via London vlieg, is véél, véél aangenamer), mijn laptop opgestart, een wireless connectie gemaakt, iPod aan (met de fantastische Girls in Hawaii deze keer) en dan maar wat surfen en een belangrijk mailke versturen.
Reisperikel 8 Bijna vergeten te vermelden, er was dus wel een minpuntje aan het missen van mijn oorspronkelijke vlucht naar Singapore. Blijkbaar had ik hierdoor de kans gemist om met die mega airbus A380 te vliegen...fuck, dat was wel effe balen !
Reisperikel 9 De nachtvlucht naar Singapore verliep eigenlijk super voorspoedig, voornamelijk omdat die vlieger voor hooguit 1/3 volzet was. Ik had zelfs een complete middenrij met 4 stoelen helemaal voor mij alleen, joehoe !!! Zodoende kon ik na het avondeten en een filmke ("I am Legend") me compleet uitgestrekt ten ruste leggen. Het was potverdikke denk ik de eerste keer in mijn toch al imposante vlieg-carrière dat ik 8 uur aan een stuk op een vliegtuig heb doorgeslapen ! Uitgerust en monter dus rond 14.00h plaatselijke tijd op Changi Airport gearriveerd, maar...en hier komt dan reisperikel 9...ik zat dus wel weer voor 7 uur vast, daar mijn laatste vlucht (die dus ook omgeboekt moest worden) naar Brisbane pas om 21.10h zou vertrekken.
Reisperikel 10
Woesdagavond, omstreeks 21h...eindelijk kon ik dan het laatste stukje van mijn reis aanvatten. Maar goed, want zo'n 7 uur doorbrengen op een luchthaven-terminal is toch maar niet alles, alhoewel ik op die gloednieuwe, supermoderne terminal 3 van Changi "vastzat".
Wat heb ik die 7 uur zoal allemaal uitgespookt ??? Niet veel dus (hoe moet/kan dat ook ?), eerst wat gegeten (de maag gromde)...want ik had het ontbijt op de vorige vlucht "verslapen" (het werd iets Thaïs). Vervolgens voornamelijk zitten surfen (compleet gratis daar op terminal 3) en het laatste uur beginnen te lezen in deel 1 van "De wereldgeschiedenis".
Reisperikel 11 Goh, niet eens echt een reisperikel, maar deze keer was de "bezettingsgraad" van het vliegtuig beduidend hoger. Ik had dus deze keer geen volledige middenrij voor mij alleen, enkel één lege plaats naast mij. Soit, beter dan niks en de zowat 7 uren durende vlucht ging eigenlijk snel voorbij. Om 06.25h plaatselijke tijd landden we dan eindelijk op mijn eindbestemming... Brisbane !!!
Reisperikel 12 De laatste perikel(en), gelukkig maar...eerst nog door die klote Oz-douane geraken (met al hun quarantaine-geklooi)...om afsluitend nondedju nog meer dan drie kwartier aan rolband nummer 2 op mijn bagage te moeten wachten...
Soit...ik pik mijn koffer rond 07.45h op en word in de arrivalhal opgewacht door mijn collega. Welgeteld 41 uur onderweg geweest...ik kan jullie verzekeren dat dat in de kleren kruipt !!!
Soit, tour 4 in Oz kan beginnen, ik ben er klaar voor !!!
