't Kuipke...gezellig familiestadion van dé Kempense voetbalploeg KVC Westerlo.
Samen met mijn broer gaan kijken naar de wedstrijd tegen STVV (de kanaries). Het moet gezegd, geen hoogstaande wedstrijd, maar al bij al een leuke avond. Voor herhaling vatbaar.
Evelyn en ik hebben gisteren definitief afscheid van elkaar genomen. Definitief ??? Tja, als eeuwige optimist blijf ik steeds een lichtje aan het eind van de tunnel zien, maar zelfs ik moet toegeven dat het deze keer wel een erg klein lichtje is. Het beloven "moeilijke" maanden te worden...ik ben eens benieuwd hoe ik hiermee om zal gaan.
Pffff, donderdag 18 juni was zowat de slechtste dag van het jaar :
* Mijn externe harddrive uit mijn rugzak gedonderd en mogelijk al mijn projectgegevens van de afgelopen 8 jaar kwijt (this sucks big time)
* Eén van mijn collega's in het Midden-Oosten zijn vrouw die thuis een hartaanval kreeg
* Door onfortuinlijke omstandigheden mijn planning voor de volgende dagen compleet moeten omgooien, zodat ik de volgende 4 weken nog welgeteld één dagske in België zal zijn
Geen eerste leuk blogberichtje na lange stilte hier.
Een penetrante, allesoverheersende "strontgeur", dat is wat me vooral zal bijblijven van mijn werkbezoek aan Pakistan, mijn eerste "nieuwe" land van 2009 (ik zou nog eens moeten natellen aan hoeveel landen ik nu al precies zit, het zouden er nu rond de 35-40 moeten zijn...misschien een interessante oefening voor een volgende topic).
Vanzelfsprekend was het geen reisje waar ik naar zat uit te kijken, gezien de toch steeds toenemende spanning in de regio en de steeds frequentere terroristische aanslagen in het land.
Soit, buiten een zeer omslachtige en tijdrovende immigratieprocedure (meer dan een uur) bij aankomst, een hele groep zeer zwaar bewapende militairen rond het luchthavencomplex en de geblindeerde ramen van onze jeeps heb ik niet veel waargenomen wat zou kunnen wijzen op enige potentiële dreiging...maar goed ook !
Het feit dat ons hotel op slechts enkele honderden meters van de uitloop van het centrale rioleringsstelsel van Karachi naar de rivier lag was daarentegen véél véél erger. Een vreselijke stank, die je de adem wegsneed en waar je echt misselijk van werd...bweurk !
Door enkele fortuinlijke omstandigheden kon ik dan uiteindelijk mijn eerste pool-competitiewedstrijd spelen op 6 januari. Onze B-ploeg had immers niet voldoende chauffeurs om de lange verplaatsing naar Sint-Truiden, de thuisbasis van onze tegenstander Biljart-Café E, te doen.
Uiteindelijk waren het enkel Elvis, Robin en ikzelf die het zouden opnemen tegen de competitieleider van tweede afdeling B, provincie Limburg.
Ik zou mijn eerste wedstrijd spelen tegen...verdomme, hoe ongelofelijk ondankbaar...een vrouwke/meiske. Silvie Appeltans en ik zouden de degens (cues) kruisen in mijn eerste officiële poolwedstrijd.
Al snel bleek dat Silvie wel degelijk behoorlijk kon omgaan met lange stokken (ik heb niet naar vorige ervaringen gevraagd, zo beleefd ben ik wel gebleven) en ik was gedurende de wedstrijd continu aangewezen op achtervolgen. Na 0-1 en 1-3 achterstanden de situatie nog even kunnen rechttrekken door gelijk te komen op 3-3 en zo te komen tot een beslissende zevende game.
Deze beslissende game verliep zeer gelijk oplopend en de zwarte bal (aja, het was 8-ball dat we speelden), moest de beslissing brengen. We hadden elk al een kans gemist, maar de tweede opportuniteit voor Silvie was de goede. Via een perfect uitgevoerde bandstoot op de middenpocket won Silvie (naar mijn mening compleet onverdiend, hehe) de game en zodoende ook de wedstrijd.
Balend gaf ik haar een niet-gemeende handdruk en ik zwoer mezelf plechtig om vaker te gaan oefenen om dit soort wantoestanden niet meer te laten gebeuren, hahaha.
Soit...twee weken later kon ik, ook weer door allerlei omstandigheden (vooral griep bij enkele spelers), meespelen met de grote jongens van de A-ploeg. Roel, Björn en ikzelf zouden het opnemen tegen de mindere goden van Harry's Crew A uit Maasmechelen.
En daar was het dan ook waar ik mijn eerste poolwedstrijd gewonnen heb. Vital Beckers zal de annalen ingaan als de eerste tegenstander die een pak slaag gekregen heeft van wannabe-pool-god Steven Nuyts.
Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat het een vreselijke slechte wedstrijd was, zowel van Vital als van mezelf...uiteindelijk was ik gewoon iets minder slecht dan hem en heb ik de wedstrijd na een tergende eindstrijd gewonnen met 5-3.
